മുഖം തിരിചുപോകുന്ന
പൂര്‍വകാമിനി
മിഴികളില്‍
അപരിചിതത്വത്തിന്റെ
ഇരുണ്ട ആകാശചെരിവുകളുള്ള
അയല്‍ക്കാരന്‍
മഴനനയാതെ ഇത്തിരിദൂരം
കുടക്കീഴില്‍ നിന്നു
അപ്പുറം കടന്നോടി പോകുന്ന
പഴയ സഹപാടി
തെരുവിലെ ഇരുട്ടില്‍
മഞ്ഞവെളിചം വീഴാത്ത
മടകളുടെ
അഴുകിയ ക്ഷണത്തിലേയ്ക്കു
ആര്‍ത്തിരബും
മഴപ്പാറ്റകള്‍
വീഴ്ചയുടെ
ആഴങ്ങളോര്‍ക്കാതെ
ഫ്ലാറ്റിന്റെ അറ്റമില്ലാ
ഉയരങ്ങളിലേയ്ക്കു പായുന്ന
വെള്ളിക്കബിയഴികളുള്ള
ലിഫ്റ്റിന്റെ
തടവറ
അരികിലറ്റുവീണ
ഉടല്‍പിടചിലറിഞ്ഞതായി
നടിക്കാതെ
തിരക്കാണേറെ
തിരക്കാണെനിക്കെന്നു
പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ പോകുന്ന
നഗര സൗഹ്രുദം
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ